چه بي صدا رفت

چه آرام و بي ريا رفت

او رفت ، اما از  قلبم هيچگاه نرفت.

روزها رفتند، اما ياد او از خاطره ها نرفتند .

خورشيد رفت ، غروب آمد ، اما نام او از دلم نرفت و مهرش هميشه در  کنج دلم ماند.

او هست اما نيست ، او در قلب من است اما در  کنارم نيست.

او رفت ، سهم من از رفتن او قطره هاي بي گناه اشکهاي من بود.

او رفت اما هنوز قصه پا برجاست ، زندگي تمام نشده ، صدايش هميشه برايم آشناست.

او رفت ، اما من هنوز هستم ، او هست ، زيرا من نيمه ي ديگري از او هستم.

ما يکي هستيم ، او رفت اما هنوز به عشق هم زنده هستيم ، او نيست ،

اما به عشق هم عاشق هستيم.

دسته گلي از گلهاي نرگس چيده ام ، به يادت در طاغچه ي اتاق گذاشته ام ،

عطر تو هميشه در اتاقم پيچيده ، ياد تو هنوز از خاطر گلها بيرون نرفته.

آن زمان که تو بودي ، دنيا برايم بهشت بود ، اين تقدير و سرنوشت بود که تو رفتي ،

اما هنوز هم دنيا برايم زيباست ، زيرا ياد تو هميشه در دلهاست.

او رفت ،

چه بي صدا رفت ،

چه آرام و بي ريا رفت…

نظرات شما عزیزان:

گلنوش

ساعت13:47---23 تير 1391

[وب سایت]

ohhhhh

خیلی یییییییییییییی قشنگ بود

پاسخ:meer30 aji jan

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: